„Bogowie Olimpu” na kilogramie srebra

Moneta „Bogowie Olimpu” została wybita w czystym srebrze próby 999/1000, w jakości menniczej określanej jako antyczna – dzięki temu ma ciekawy, ciemny odcień. Rewers przedstawia 12 bogów Olimpu: Zeusa, Artemidę, Hefajstosa, Atenę, Hermesa, Afrodytę, Aresa, Herę, Posejdona, Demeter, Apollona oraz Hestię. Co ciekawe, projekt ten został wykonany w wysokim reliefie, który sprawił, że jego wysokość sięga miejscami aż 5 mm nad powierzchnię monety i nadaje jej trójwymiarowego efektu.

Mitologia grecka stanowi jeden z fundamentów kultury europejskiej. Nie ma jednego, obowiązującego kanonu poszczególnych mitów – czasami opowieści o konkretnym bogu, czy też herosie, różnią się od siebie diametralnie i zależne są od miejsca kultu. Na ogół przyjmuje się, że podstawy mitologii greckiej stworzył Hezjod. W swoim dziele Theogonia (gr. Θεογονία – narodziny bogów) opisał on stworzenie świata oraz kolejne pokolenia bogów. Badacze przyjmują, że utwór powstał około 700 roku p.n.e.

Najważniejszy bogiem greckim był Zeus. Przypisywano mu władzę nad całym światem i nad wszystkimi ludźmi. Władał piorunami, dlatego nazywano go Gromowładnym.

Artemida była boginią łowów, świata roślinnego i zwierzęcego, gór, lasów, gajów, źródeł leczniczych, a także Księżyca. Jej atrybutami był łuk i kołczan ze strzałami, stąd często przedstawiana była jako łucznik polujący na zwierzynę. Uważano ją także za opiekunkę kobiet, wierzono, że wspomaga płodność.

Hefajstos był synem Zeusa i Hery, bogiem ognia, kowali i złotników. Ojciec zrzucił go z góry za wstawiennictwo za matką, przez co bóg okulał. Jego żoną była piękna i niewierna Afrodyta.

Atena, opiekunka Aten, była boginią mądrości, sztuki oraz wojny sprawiedliwej. Panuje powszechny pogląd, iż Atena wyskoczyła z głowy Zeusa i w związku z tym nie miała matki. Jednak według wielu przekazów była owocem znajomości boga z Metis, boginią roztropności i rozsądku.

Hermes, to syn Zeusa i Plejady Mai. Jego atrybutem była laska zwana kaduceuszem (kerykejonem), którą oplatały dwa węże. Dostał ją od swojego brata, Apolla, po tym jak jako niemowlę ukradł mu stado krów, a następnie – chcąc złagodzić jego gniew, podarował mu lirę wykonaną ze skorupy żółwia i jelit cielęcych.

Afrodyta była boginią miłości, pożądania i kwiatów. Uważano ją za najpiękniejszą boginię panteonu, stąd łączona była także z pięknem. Szczególnie czciły ją kobiety, które traktowały ją jako opiekunkę małżeństw. Według jednej z wersji narodziła się z piany morskiej w pobliżu Cypru i dlatego też wyspa ta stała się głównym miejscem jej kultu. Została żoną Hefajstosa, kulawego boga podziemi. Nie była uosobieniem wierności, a jedną z najbardziej znanych zdrad popełniła z Aresem. Zdradzony mąż złapał parę w metalową sieć i wystawił na pośmiewisko. Afrodytę uważano za sprawczynię wojny trojańskiej. Podczas konkursu piękności między Herą, Ateną i Afrodytą właśnie bogini miłości odniosła zwycięstwo za obietnicę oddania Parysowi żony króla Sparty Menelaosa ‒ Heleny. Stało się to bezpośrednią przyczyną oblężenia Troi.

Ares, syn Zeusa i Hery, był bogiem wojny. Jednak w przeciwieństwie do Ateny,  Ares popierał wszelkie niegodziwości związane z walką. Był także opiekunem katów, szpiegów i pozbawionych sumienia dowódców.

Hera, żona i siostra Zeusa, była opiekunką małżeństwa i rodziny. Nie tolerowała wybryków męża, który stale ją zdradzał. Stąd też często uważana była za uosobienie marudzenia i typowej gderającej żony. Praktycznie cały czas wypominała Zeusowi zdrady, a po kolejnej awanturze godziła się z nim, po czym cykl się powtarzał. Dzięki temu stała się symbolem zazdrości.

Posejdon był synem Kronosa i Rei. Jego żoną była Amfitryta. Uważano go za boga morza, wód, chmur i deszczu. Atrybutem boga był trójząb, którym potrafił zarówno wywoływać, jak i uspakajać sztormy oraz zsyłać pomyślne i niepomyślne wiatry. Posejdon potrafił być groźnym bogiem, który zatapiał całe flotylle, a żeglarzom kazał latami szukać drogi do domu. Jednak znany był także ze swoich dobrych uczynków. Dbał o pomyślne wiatry oraz bezpieczeństwo żeglarzy.

Demeter była siostrą Zeusa. Uważano ją za boginię płodności ziemi, urodzaju, ziemi uprawnej, zbóż oraz rolnictwa. Jej córką była Persefona (Kora), żona Hadesa. Bóg Podziemi porwał ją, jednak dzięki wstawiennictwu matki, część życia spędzała pod ziemią, a część na powierzchni. Było to symboliczne odniesienie do kolejnych pór roku.

Apollo był synem Zeusa i Ledy, bliźniaczym bratem Artemidy. Urodził się na wyspie Delos. Trudno wymienić wszystkie dziedziny, którymi się opiekował. Uważano go za boga piękna, światła, życia, śmierci, muzyki, wróżb, prawdy, prawa, porządku, patrona sztuki i poezji, a także przewodnika muz.

Hestia była siostrą Zeusa. Utożsamiano ją z ogniskiem domowym. Była także opiekunką podróżnych, nowożeńców i sierot. W starożytnej Grecji, piątego dnia po narodzinach, niemowlę było obnoszone wokół ogniska, co symbolizowało oddanie go Hestii w opiekę. Po raz pierwszy rozpalano ogień w nowym domu od płomienia, który płonął cały czas w świątyni poświęconej tej bogini i.

Gwarancją autentyczności monety „Bogowie Olimpu” jest oryginalny, indywidualnie numerowany Certyfikat. Światowa limitacja to zaledwie 199 egzemplarzy. Do bezpiecznego przechowywania przeznaczone jest eleganckie pudełko kolekcjonerskie.

*****

Skarbnica Narodowa w mediach społecznościowych – kliknij i dowiedz się więcej: