Stan zachowania monet – jak go określić?

Numizmat numizmatowi nierówny. Dwie monety o takim samym nominale i wybite w tym samym czasie, mogą mieć zupełnie odmienną wartość. Z czego to wynika? Najczęściej – z różnego stanu artefaktów. Porysowana i mocno zabrudzona moneta jest warta mniej niż ta, o identycznym nominale, ale gorzej zachowana. Zatem, jak określić stan zachowania monet? Odpowiadamy!

Czym dokładniej jest grading monet?

Jeśli choć raz przeglądałeś wystawione do sprzedaży historyczne monety obiegowe, zapewne zauważyłeś, że są one opisywane dwoma istotnymi parametrami. Pierwszy to stopień rzadkości, wskazujący na to, jak wiele egzemplarzy danego numizmatu się zachowało na świecie. Drugi to stan zachowania monety.

Czym dokładnie jest stopień zachowania monety? To określenie jej „stanu technicznego”, a zatem poziomu zniszczenia oraz tego, jak bardzo została „nadgryziona przez ząb czasu”. Jak możesz się domyślać, im lepiej prezentuje się dany numizmat, tym bardziej interesują się nim kolekcjonerzy.

Za to sam grading to proces określania stanu zachowania monet. Zajmują się nim przede wszystkim profesjonaliści. Najbardziej znanymi firmami na świecie określającymi poziom zniszczenia numizmatów są amerykańskie organizacje Professional Coin Grading Service (PCGS), Numismatic Guaranty Corporation (NGC) oraz Independent Coin Graders (ICG). Jednak z uwagi na odległość między Polską a USA, rodzimi kolekcjonerzy chętnie korzystają z usług krajowych ekspertów.

Jakie są stopnie zachowania monet?

Przy stopniowaniu jakości zachowania monet stosuje się dwie skale: Sheldona oraz Kopickiego. Obie pozwalają w precyzyjny sposób określić ten parametr. Czym się różnią?

Skala Sheldona jest bardziej rozbudowana – przyznaje się w niej aż 70 punktów. Warto jednak pamiętać, że została stworzona z myślą o amerykańskich numizmatach, które nieco różnią się od tych europejskich. Za to skala Kopickiego ma VII grup.

Jak dokładniej wygląda podział? W Skali Sheldona decyduje o nim liczba punktów. I tak:

  • 70 punktów oznacza stan menniczy – idealny, bez nawet najmniejszych niedoskonałości,
  • 67-69 punktów to stan znakomity – z prawie doskonałym lustrem menniczym i bardzo drobnymi niedoskonałościami,
  • 64-66 punktów to stan bardzo dobry – z małą lub znikomą liczbą skaz i rys oraz dobrym lustrem,
  • 60-63 punkty to stan dobry – z niewielkiej liczbie rys i skaz, dopuszczalne jest niepełne lustro monety,
  • 50-59 to monety w stanie okołomenniczym, które miewają ślady zużycia obiegowego,
  • Wartości poniżej 50 dotyczą monet obiegowych. Im niższa, tym niższa wartość mennicza.

Skala Edmunda Kopickiego jest znacznie prostsza niż powyższa i można w niej wyróżnić 7 stanów zachowania monet:

  • I – stan menniczy,
  • II – stan znakomity,
  • III – stan bardzo piękny,
  • IV – stan piękny,
  • V – stan bardzo dobry,
  • VI – stan dobry,
  • VII – stan zły.

Dokładniejszy opis poszczególnych stanów wg skali Kopickiego znajdziesz na stronie https://www.skarbnicanarodowa.pl/poradnik-kolekcjonera/75-stopnie-jakosci-monet. Zajrzyj do niego, aby poznać również inne kryteria, które są poddawane ocenie przy gradingu. Zerknij także na wizualizacje monet w poszczególnych stanach, które znajdują się w tym artykule.

Pamiętaj, że informację o stanie zachowania poszczególnych numizmatów znajdziesz w opisie każdej monety dostępnej w Skarbnicy Narodowej. Zapoznaj się więc z naszą ofertą i poszerz swoją kolekcję o numizmaty, które pięknie zaprezentują się w każdych zbiorach.